Prawa Tomatisa - czym się różni słuchanie od słyszenia?

  1. Głos zawiera tylko to, co może usłyszeć ucho.
  2. Jeżeli uszkodzonemu uchu umożliwi się ponownie prawidłowe słyszenie utraconych lub stłumionych częstotliwości natychmiast zostają one w sposób nieświadomy zrekonstruowane w emitowanym głosie.
  3. Odpowiednia stymulacja słuchowa spowoduje trwałą poprawę zdolności słuchania i w konsekwencji polepszenie odtwarzania dźwięku.

Profesor A. A. Tomatis wyodrębnił słyszenie i słuchanie jako dwa odrębne procesy. Słyszenie jest procesem biernym, a słuchanie aktywnym. Kiedy się zamyślimy nie słuchamy, tylko słyszymy. Odbieranie bodźców słuchowych odbywa się wówczas poza naszą świadomością. Nie analizujemy świadomie docierających do nas komunikatów. Słuchanie wymaga zaś skupienia i zaangażowania. Wynika z tego, że „słuch absolutny” nie gwarantuje nam umiejętności dobrego słuchania. Według audiologów szkolnych wiele dzieci dobrze słyszących ma problemy z uwagą i koncentracją. Skutkuje to dużymi trudnościami w opanowywaniu umiejętności szkolnych oraz rzutuje na nieprawidłowości w rozwoju społecznym i emocjonalnym.

Na słuchanie składa się nie tylko zdolność przyswajania informacji z otoczenia, ale także umiejętność ich filtrowania, czyli eliminacji tych bodźców, które są dla nas w danej chwili zbędne i nieistotne. Tak przefiltrowaną informację mózg może przetworzyć i posegregować. Zdolność tą określamy mianem uwagi słuchowej. Gdy jest ona zaburzona dziecko postrzegane jest jako niegrzeczne, a nawet agresywne. Jego zachowanie nie wynika ze złej woli. Jest efektem braku umiejętności radzenia sobie z natłokiem docierających do niego w każdej chwili bodźców z otoczenia.

Możemy dobrze słyszeć (wskazują na to badania audiologiczne), a jednocześnie mieć problemy z syntezą i analizą słyszanych dźwięków oraz trudności ze skojarzeniem znaków graficznych z odpowiednimi dźwiękami, co ma szczególne znaczenie w procesach poprawnego czytania i pisania.

Odbudowanie świadomej potrzeby słuchania jest kluczem do odtworzenia komunikacji, a co za tym idzie potrzeby mówienia. Prof. A.A.Tomatis wykazał, że aby wytworzyć dźwięk, musimy go najpierw usłyszeć. Odkrycie tzw. „efektu Tomatisa”, tj. zasady mówiącej, że możemy powiedzieć tylko to, co może usłyszeć ucho oraz, że modyfikacja słyszenia prowadzi do zmian w głosie zostało ogłoszone przez Francuską Akademię Nauk Ścisłych i Medycyny oraz stało się podwaliną nowej interdyscyplinarnej nauki zwanej audio-psycho-fonologią.

Usprawnienie uwagi słuchowej znacznie przyczynia się do zwiększenia wydajności recepcyjnej mózgu i lepszej percepcji bodźców zewnętrznych.

Podczas terapii metodą Tomatisa następuje stymulacja centralnego układu nerwowego a zwłaszcza tych ośrodków kory mózgowej, które odpowiadają za sprawne funkcjonowanie naszego organizmu.

prawa-tomatisa2