Zaburzenia Integracji Sensorycznej to złożona dysfunkcja układu nerwowego zaburzająca rozwój dzieci i dorosłych. Osoby z zaburzeniami przetwarzania sensorycznego nieprawidłowo interpretują odbierane codziennie informacje sensoryczne, takie jak np. dotyk, dźwięk, bodziec wzrokowy, węchowy, smakowy czy ruch. Mogą awersyjnie reagować na doznania, które są obojętne dla większości z nas np. nie znoszą ścinania, czy mycia włosów, lub wprost przeciwnie poszukują bardzo silnych doznań zmysłowych np. są w ciągłym ruchu, produkują bardzo głośne dźwięki, wciskają się w kąty, itp.
„Przetwarzanie sensoryczne” (integracja sensoryczna) to skomplikowany proces, w którym nasz układ nerwowy odbiera informacje ze wszystkich zmysłów (dotyku, ruchu, wzroku, słuchu, węchu, smaku), a następnie organizuje je i interpretuje tak, aby mogły być wykorzystane w celowym i efektywnym działaniu. Umiejętność ta, która u większości osób dorosłych przebiega w sposób automatyczny, nie jest nam dana od początku naszego istnienia. Wykształca się wskutek skomplikowanych procesów zachodzących w układzie nerwowym. Noworodek widzi twarze pochylające się nad jego łóżeczkiem, ale nie identyfikuje do kogo one należą, nie odczytuje emocji które one wyrażają, nie odpowiada uśmiechem na uśmiech, nie wyciąga rączek w ich kierunku. Te wszystkie, z pozoru nieskomplikowane i naturalne reakcje wymagają nauki uwarunkowanej sprawnym funkcjonowaniem układu nerwowego.